ابری با احتمال بارش سبیل

در ابتدا اینکه عنوان اساسا ربطی به پست نداره و فقط از بی عنوانی دست به دامنش شدم.

بعد از حادثه ی ناگوارXD دیروز که کسی نمی تونست وارد پنلش بشه و خطای ۴۰۴ میداد، بعضی دوستان از جمله خودم رسما حلوا هم دادیم:) یعنی اینهمه پیش رفتیم و فقط امیدوار بودیم که به قوم بلاگفای اسبق و مهین بلاگ معاصر نپیوندیم:)

البته دوستان زیادی هم بودن که از حلوا هم پیش تر رفتن و چهلم گرفتن و روسری رنگی هم سر کردنD: بدین صورت که به سرعت یه آدرس جدید تو یه سرویس دیگه، عموما بلاگفا، ساختن و الانم دارن آرشیوشونو انتقال میدن البته شاید هم دادن:) 

خلاصه بنده دچار ریزش موی سبیل شدم و الان هم نمی تونم راه برم:|

حقیقتش هنوز هم بیان برای من یه سرویس خیلی قشنگ و رمانتیکه:") یعنی ترجیح میدم اگه اینجا نباشه منم کلا با سرویس های وب نویسی وطنی خداحافظی کنم:| 

ازین جهت که امیدوار بودن خیلی کار بدرد بخوریه یعنی اینکه شما هیچکاری نمی کنین، لم میدین رو صندلی و منتظر می مونین، منم تصمیم گرفتم امیدوار باشم^__^

خلاصه اینکه بنده هنوز در حال گردش به دنبال سرویس آرمانیم هستم یعنی راحت، امن و مفت:دی

همین دیگه:) اگه اینجا یهو پرید و آهنگ رفتن کرد و دوست داشتین همچنان با ممالک جدیدمون با هم درارتباط باشیم، یه ایمیل این زیر رها کنین تا من برای روز مبادا نگهش دارم.

.

کمی دراماتیک تر: یاد نسل کشی ارمنی ها به دست حکومت عثمانی افتادم طرفای جنگ جهانی اول، به خاطر اون اتفاق ارمنی ها تو چهار نقطه ی دنیا پراکنده شدن که ایران هم یکی از همون کشورها بود.